آزمون سمیت شناسی MTT یکی از روش های مطالعه میزان سمیت مواد بر روی سلول ها به صورت برون تنی (In-Vitro) است. در این روش سلول ها پس از کشت در آزمایشگاه با مواد اصطلاحاً تیمار شده تا میزان سمیت آنها بررسی شود. نتیجه به این صورت است که برای هر غلظت از ماده میزان زنده بودن سلول ها مشخص خواهد شد. این روش با اینکه اساساً برای محلول ها و ترکیبات محلول در آب است ولی امروزه برای دیگر ترکیبات حل شونده در حلال های آلی و نانوذرات نیز قابل انجام است. این روش پرکاربردترین روش برای بررسی سمیت مواد و فرمولاسیون ها است. این سمیت می تواند بر روی رده های سلول های غیرسالم مانند سلول های سرطانی جهت مطالعه داروها و یا بر روی سلول های سالم جهت ایمن بودن ترکیبات مورد استفاده قرار گیرد. در مهامکس آزمون MTT بر روی رده های گوناگون سلولی و بالاترین کیفیت و با انجام کار آماری انجام می پذیرد. همچنین مشاوره های تخصصی نیز در صورت نیاز محققین عزیز انجام خواهد شد.
هزینه آزمون برای هر نمونه و برای تنها یک زمان خوانش (به عنوان مثال در ۲۴ ساعت) است. در صورت درخواست برای انجام آنالیز در زمان های تیمار بیشتر، درصدی به هزینه انجام آنالیز مطابق با هزینه اعلام شده در منوی انجام خدمات اضافه می شود.
نمونه مورد نظر باید محلول در آب و شرایط استریلیزاسیون آن مشخص باشد. در صورتی که نمونه مورد نظر نامحلول در آب و یا به صورت جامد باشد، آزمایشگاه با آماده سازی نمونه را انجام می دهد.
باید رده سلولی موردنظر برای تست از قبل با آزمایشگاه هماهنگ شود تا در صورت موجود نبودن، تهیه شود. حداکثر ۵ غلظت از نمونه تست می شود (تا غلظت 500 یا 1000 میکروگرم بر میلی لیتر). تست به صورت مقایسه ای (Relative) انجام می شود و در صورت درخواست با پرداخت هزینه به صورت مطلق (Absolute) همراه با منحنی استاندار انجام می شود.
بالاترین غلظتی که تست می شود یک میلی گرم در میلی لیتر است. رقت سازی به صورت یک دوم تا رقتی انجام می شود که دیگر اثرات
سایتوتوکسیک مشاهده نشود.
نمونه های مایع رقیق سازی از رقت یک چهارم شروع می شود.
محاسبه IC50در صورتی که نمونه سایتوتوکسیک باشد و IC50کمتر از یک میلی گرم در میلی لیتر باشد.
یکی از روش های مرسوم و سریع برای سنجش میزان سمیت داروها، روش MTT است که اساس آن تشکیل رنگ فورمازان به دلیل احیای ترکیبMTT (دی متیل تیازول – ۲ و ۵ دی فنیل تترازولیوم برمید) و یا دیگر نمکهای تترازولیوم است. با گسستگی حلقه تترازولیوم از طریق آنزیمهای میتوکندریایی در سلولهای زنده، بلورهای فورمازان غیر محلول تشکیل میشود که بنفش رنگ می باشند. ایجاد این بلورها حاکی از فعال بودن آنزیمهای زنجیره تنفسی و معیاری برای زنده بودن سلولها است. با اندازه گیری میزان جذب توسط اسپکتوفتومتر در طول موجهای معین میتوان درصد سلولهای زنده مانده را مشخص کرد. این درصد به صورت محاسبه می شود:
۱۰۰ × جذب متوسط نمونههای کنترل / جذب متوسط نمونههای تیمار شده = درصد سلولهای زنده
در این آنالیز مشخص کردن پارامترهای زیر قبل از انجام آزمون ضروری است: